Choroby przenoszone przez komary kojarzą się przede wszystkim z tropikami i żyjącymi tam komarami tygrysimi. Jednak już w Europie i w Polsce sporadycznie pojawiają się przypadki groźnych chorób przenoszonych przez komary. Czym można zarazić się po ukąszeniu komara? Komary tropikalne przenoszą wyjątkowo groźne choroby - malarię, gorączkę Denga, żółtą febrę i filariozę. Jednak do niedawna żaden kraj europejski nie był zagrożony pojawieniem się tych niebezpiecznych dla człowieka gatunków. W zeszłym roku komary tygrysie pojawiły się w południowej Francji i na Wybrzeżu Atlantyckim. Przywędrowały prawdopodobnie z Afryki, są dużo większe od tych nam znanych, bardziej agresywne i często są nosicielami wyżej wymienionych chorób. W Polsce pojawiła się niedawno choroba pasożytnicza, która może być przenoszona przez komary - dirofilarioza. Choroba ta atakuje przede wszystkim psy i w sprzyjających warunkach może zostać przeniesiona ze zwierzęcia na człowieka poprzez ukąszenie komara. Ryzyko zarażenia się jest jednak niewielkie. Populacja zarażonych zwierząt nie przekracza 20%, a aby doszło do przeniesienia choroby na komara, a następnie na człowieka, pasożyt musi być w odpowiednim stadium rozwoju. Rzadko też zdarza się, aby nasz system immunologiczny nie odrzucił pasożyta. Szczęśliwie najczęstszą konsekwencją ukąszenia przez polskiego komara jest uporczywe swędzenie. Czytaj także: 14 pytań o choroby zakaźne w ciąży
robak drzewny, owad podobny do mrówki, żyjący w krajach tropikalnych: krótka łodyżka utrzymująca owoc na gałęzi: ozdobne naczynie szklane na ciasta, owoce lub kwiaty: odpady nasion, owoców pozostałe po wyciśnięciu soku, oleju, stanowiące paszę dla bydła: ciernisty krzew o granatowych, cierpkich owocach: owoce bobu, fasoli: owoc
Komary brzęczące nad uchem potrafią zepsuć każdy wieczór w ogrodzie, na tarasie lub balkonie. Czy jest jakiś sposób aby pozbyć się komarów bez stosowania chemicznych oprysków, świec, lamp i innych urządzeń? Odpowiedź jest banalnie prosta - posadź rośliny odstraszające komary, a te uciążliwe insekty będą z daleka omijać Twój ogród, balkon czy taras. Oto 5 najlepszych roślin, których komary nienawidzą! Rośliny odstraszające komary Świece, preparaty w sprayu, spirale na komary - w sklepach ogrodniczych dostępnych jest wiele preparatów przeciwko tym uciążliwym insektom, ale warto zabezpieczyć się już na początku sezonu i posadzić rośliny odstraszające komary! Jak się okazuje, może być to doskonały sposób na komary w ogrodzie. Odpowiednie rośliny o specyficznym zapachu posadzone w ogrodzie lub okolicach tarasu pozwolą nam cieszyć się długimi, letnimi wieczorami bez brzęczenia nad uchem i swędzących ukąszeń. Wśród roślin odstraszających komary znajdziemy niezawodną piątkę, która wydzielając olejki eteryczne odstraszy intruzów na długi czas! 1. Lawenda wąskolistna Nasze zestawienie roślin odstraszających komary otwiera lawenda wąskolistna (Lavendula officinalis). Jest to zimozielona krzewinka o wąskich, srebrzystoszarych liściach i kwiatach zebranych w kłosy. W zależności od odmiany kwitnie na fioletowo, różowo lub biało. Kwiaty lawendy zdobią roślinę przez całe lato i długo odstraszają komary. Ich intensywny zapach wabi pszczoły, ale odstrasza insekty. Lawenda wąskolistna nie jest wymagająca i dobrze znosi suszę. Poradzi sobie zarówno w pojemnikach na balkonie, sadzona na brzegu rabat czy w ogródkach skalnych. Chcąc zachować zwarty pokrój krzewinki należy pamiętać o corocznym wiosennym cięciu pędów lawendy, a także skracaniu kwiatostanów po przekwitnięciu. Dzięki temu ta roślina odstraszająca komary zakwitnie jesienią po raz kolejny. Lawenda - właściwości, uprawa w ogrodzie, cięcie, rozmnażanie Lawenda jest wiecznie zielonym krzewem, pochodzącym z obszarów śródziemnomorskich. Dzięki jej uroczym niebieskim kwiatom, wspaniałemu aromatowi oraz dostępności ciekawych ozdobnych odmian lawendy, roślina ta coraz częściej gości w naszych ogrodach. Zobacz jakie właściwości posiada lawenda, jakie są możliwości jej zastosowania oraz jak wygląda uprawa lawendy w ogrodzie. Więcej... 2. Komarzyca Kolejna roślina skutecznie odstraszająca komary to komarzyca (Plectranthus). W naturze występuje jako bylina, ale w naszych warunkach klimatycznych uprawia się ją z reguły jako jednoroczną roślinę balkonową. Jeżeli jednak zabierzemy ją z dworu przed pierwszymi przymrozkami, pędy skrócimy, a pojemnik ustawimy w chłodnym pomieszczeniu (w temperaturze 10-15°C) komarzyca przezimuje. Ta ciekawa roślina odstraszająca komary ma długie zwisające pędy, o dekoracyjnych biało obrzeżonych liściach z intensywnym zapachem. Doskonale prezentuje się w donicy połączona z pelargonią, begonią bulwiastą czy bakopą. Komarzyca preferuje stanowisko półcieniste i nie lubi przelewania (przy nadmiarze wody jej pędy pękają i zamierają). Komarzyca - odmiany, uprawa, zimowanie, rozmnażanie Komarzyca to popularna roślina odstraszająca komary. Uprawa komarzycy może być prowadzona w mieszkaniu, a także na balkonach i tarasach, gdzie ozdobę stanowią jej ciekawe liście i zwisające pędy. Zobacz które odmiany komarzycy prezentują się najatrakcyjniej, jak wygląda zimowanie komarzycy na następny rok, a także jak przeprowadzić jej rozmnażanie. Więcej... 3. Kocimiętka Faassena Kocimiętka Faassena (Nepeta Faassenii) to bylina dorastająca do 40 cm wysokości, o lekko pokładających się pędach. Ta odstraszająca komary roślina zakwita na początku lipca i zdobi ogród aż do września. Kwiaty tej są podobne do lawendy, a liście są drobne i szarozielone. Zapach kocimiętki odstrasza komary i meszki, natomiast bardzo podoba się kotom. Kocimiętka jest mało wymagająca i dobrze znosi suszę. Kocimiętka Faassena - uprawa, odmiany, rozmnażanie Kocimiętka Faassena to łatwa w uprawie bylina odstraszająca komary i kleszcze, lubiana zaś przez koty i pszczoły. Zobacz jak wygląda uprawa kocimiętkii w ogrodzie, wybierz najlepsze odmiany tej rośliny na kwiatowe rabaty oraz poznaj sposób na rozmnażanie kocimiętki, dzięki któremu sprawnie powiększysz liczbę posiadanych egzemplarzy! Więcej... 4. Bodziszek korzeniasty Bodziszek korzeniasty (Geranium macrorrhizum) jest ekspansywną byliną o intensywnym zapachu odstraszającym komary. Roślina ta nie ma dużych wymagań uprawowych, bowiem dobrze rośnie na przeciętnych glebach, zarówno w stanowisku słonecznym jak i półcienistym. Bodziszek korzeniasty ma ładne fioletowe kwiaty długo utrzymujące się na roślinie. 5. Koper włoski Koper włoski (Foeniculum vulgare) uprawiany jest jako roślina jednoroczna dorastająca do metra wysokości. Lubi stanowiska słoneczne, jednak nie toleruje zbyt suchego podłoża. Kwitnie na żółto od lipca do września. Koper jest świetną rośliną odstraszającą komary, którą można dodatkowo łączyć z innymi ziołami takimi jak bazylia, mięta czy tymianek, by zwiększyć skuteczność ochrony przed komarami. Przeczytaj również: Aspermet 200 EC. Najlepszy oprysk na komary i kleszcze! Komary to najbardziej uciążliwe owady, których pełno w ogrodach i letniskowych domkach. Z kolei kleszcze są niebezpieczne, gdyż przenoszą groźne choroby. Obu tych problemów możesz się łatwo pozbyć wykonując oprysk na komary i kleszcze. Najbardziej znanym, skutecznym i bezpiecznym w stosowaniu preparatem do takiego oprysku jest Aspermet 200 EC. Więcej... Rośliny odstraszające muchy Muchy latające nad posiłkiem, brzęczące i denerwujące, mogą zepsuć letni wypoczynek. Chcąc się ich pozbyć wykorzystajmy rośliny odstraszające muchy. Posadzone w naszym otoczeniu odstraszą muchy i będą stanowić ładny akcent w ogrodzie czy na tarasie. Oto 7 najlepszych roślin, których muchy nienawidzą! Więcej... Rośliny odstraszające krety i nornice Krety i nornice są w ogrodzie szkodnikami, powodującymi wiele zniszczeń, takich jak kopce na rabatach i trawnikach, podziemne korytarze, podkopane i uszkodzone korzenie, bulwy i cebule roślin. Aby zniechęcić te zwierzęta do bywania w naszym ogrodzie warto posadzić rośliny odstraszające krety i nornice. Oto zestawienie 7 najlepszych roślin, których krety i nornice zawsze unikają! Więcej... Opracowano na podstawie: Muras P., Katalog roślin, drzewa, krzewy, byliny, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o.; Smolińska E., Sposób na komary w: Magnolia, Wydawnictwo AGORA, s. 46-47. Fot. i
kopiec tropikalnych owadów. Udziel prawidłowej odpowiedzi na proste pytanie „kopiec tropikalnych owadów”. Jeżeli nie znasz prawidłowej odpowiedzi na to pytanie, lub pytanie jest dla Ciebie za trudne, możesz wybrać inne pytanie z poniższej listy. Jako odpowiedź trzeba podać hasło ( dokładnie jeden wyraz ). Dzięki Twojej Sposobów na walkę z komarami jest wiele. Mamy środki chemiczne przeciwko komarom, specjalne świece, olejki, pochodnie. Jednak jak ochronić ogród wokół domu przed komarami? Jednym z rozwiązań jest posadzenie roślin odstraszających komary. Zobacz, jakich roślin nie lubią komary. Komary to koszmar wielu ogrodników. Jest jednak kilka gatunków roślin, które skutecznie pomogą nam w walce z komarami. Zobacz także: Ciekawostki na temat komarów, zobacz ile wiesz na ich temat? Bazylia Jest wiele odmian bazylii, jednak wszystkie mają jedną cechę – intensywny zapach, który odstrasza komary. Bazylia posadzona w ogrodzie jest bardzo pożyteczna. Nie dość, że będzie odstraszać od nas natrętne komary, to będziemy mogli także używać jej w kuchni podczas przyrządzania potraw. Bazylię można również posadzić w doniczce i ustawić ją na parapecie. Bazylia to nie drogie i pożyteczne rozwiązanie przeciwko komarom. Roślina rośnie bardzo szybko, a jej sadzonka kosztuje ok. 2 zł. Zobacz także: Jak uprawiać bazylię? Mirt Mirt to bardzo dekoracyjna, zielona roślina o małych, skórzastych liściach i drobnych, białych kwiatach. Czasami pojawiają się na niej niewielkie jadalne jagody. Mirt wydziela charakterystyczny zapach, który odstrasza komary. Jeżeli chcemy posadzić tę roślinę w ogrodzie, powinniśmy wybrać miejsce słoneczne i przewiewne. Z racji tego, że mirt może osiągnąć nawet 2 m wysokości, warto posadzić go w miejscu, które umożliwi mu swobodny wzrost. Kocimiętka Kocimiętka to niewielka bylina osiągająca od 35 do 40 cm wysokości. Kwitnąca od lipca do września roślina skutecznie odstrasza natrętne komary. Kocimiętka polecana jest głównie osobom, które nie posiadają kotów, ponieważ zwierzęta te lubią ją podgryzać. Zapach kocimiętki, choć uwielbiany przez koty, odstrasza komary. Zobacz także: Jak chronić się przed ugryzieniami komarów? Sumia Sumia zwana też Catalpalą to drzewko o dużych liściach i białych kwiatach kwitnących na przełomie lipca i sierpnia. Sumia, choć rośnie dość wolno, może osiągnąć nawet kilka metrów wysokości. Sadząc ją, należy wybrać miejsce słoneczne. Catalpa wydziela zapach , który odstrasza komary i jest w niewielkim stopniu wyczuwalny także dla człowieka. Sumie powinno się sadzić tylko w tych ogrodach, w których mamy dużą ilość wolnej przestrzeni, np. w pobliżu alejek. Plectranthus zwana komarzycą Komarzyca to roślina pnąca o dwukolorowych liściach z białymi brzegami. Można ją posadzić w ogrodzie oraz w doniczkach. Świetnie sprawdza się zwłaszcza w doniczkach wiszących, a także tych ustawionych na podwyższeniu takim jak: ogrodzenie, płot czy murek. Liście komarzycy zawierają specjalne olejki aromatyczne odstraszające komary. Zobacz także: Jak chronić się przed komarami – poradnik Powyższe rośliny tylko odstraszają komary. Istnieje natomiast grupa roślin, które zwabiają komary i je zabijają. Rosiczka Rosiczka to bardzo znana roślina owadożerna. Kwiaty tej drapieżnej rośliny mogą przybierać różne kształt oraz wielkość. Rosiczka wydzielając specjalne substancje, wabi owady, które siadają na kwiatku, a następnie zostają unieruchomione poprzez specjalnie wydzielaną w tym celu ciecz. Następnie kwiat się zamyka, a owad zostaje strawiony przy pomocy kwasu mrówkowego i wchłonięty w postaci białka. Rosiczkę najlepiej posadzić w doniczce i ustawić na oknie. Aristolochia Aristolochia to pnąca roślina o bardzo dużych, ozdobnych kwiatach. Kielichowate kwiaty w kolorach od bordowego poprzez żółty po pręgowane, wabią do swego środka owady, po czym zamykają im drogę ucieczki. Złapany owad zapyla roślinę i zostaje strawiony. Aristolochię spokojnie możemy posadzić w ogrodzie. Zobacz także: Jak uprawiać rośliny owadożerne? Zobacz najnowsze GALERIE na serwisie Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Komplet e-booków: Budowa domu bez pozwolenia + Gwarantowany kredyt mieszkaniowyRozwiązaniem tej krzyżówki jest 6 długie litery i zaczyna się od litery M Poniżej znajdziesz poprawną odpowiedź na krzyżówkę tropikalny owad podobny do komara, jeśli potrzebujesz dodatkowej pomocy w zakończeniu krzyżówki, kontynuuj nawigację i wypróbuj naszą funkcję wyszukiwania. Środa, 27 Listopada 2019 MOSKIT Wyszukaj krzyżówkę znasz odpowiedź? podobne krzyżówki Moskit Tropikalny krewniak komara, Dokuczliwy owad tropikalny, Tropikalny krewniak komara, Dokuczliwy owad tropikalny, inne krzyżówka Tropikalny krewniak komara, Tropikalny krewniak komara, Tropikalny krewniak komara, Osy i komara jest drapieżna i aktywna Kuzyn komara do Tropikalne owady podobne do komara Tropikalny gryzoń Tropikalny Tropikalny gryzoń z lasów ameryki południowej i środkowej Tropikalny chrząszcz żywiący się mrówkami Tropikalny owad ... kokosowy, tropikalny krab Cyklon tropikalny Tropikalny ptak o bardzo grubym dziobie Wilgotny las tropikalny Dokuczliwy owad tropikalny, Cykada, owad tropikalny, Tropikalny owad o ciele przypominającym gałązkę, Głośny owad tropikalny Tropikalny, malaryczny trendująca krzyżówki Sklep z bukietami Samochód jak drapieżnik 20j krzew z drzewa i pozy snoba E3 na ocelocie widzisz ich krocie Pseudonim używany w internecie Jackowska, czyli kora, wokalistka maanamu Ślady po ospie widoczne na twarzy A1 drewniany dzwonek P16 płynie lub udaje wariata M9 już nie wróci, bo trafił w cel Gotująca się woda, wrzątek O7 rozbójnictwo na fali 7l toczą się, choć się nie obracają 16a do krojenia śpiących D7 mowa w regionieW niniejszym leksykonie krzyżówkowym dla wyrażenia tropikalny owoc z czupryną znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówek. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne znaczenia pasujące do hasła „ tropikalny owoc z czupryną ” lub potrafisz określić ich nowy kontekst znaczeniowy, możesz dodać zapytał(a) o 15:35 Jakie znacie owady szkodniki? i jaka jest ich szkodliwa działalność? Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2010-01-31 15:40:22 Odpowiedzi Lily_ odpowiedział(a) o 15:39 * stonka ziemniaczana- zwana jest także żukiem z Kolorado; jest to uciążliwy szkodnik, który atakuje przede wszystkim uprawy ziemniaków; stonkę ziemniaczaną bardzo łatwo poznać- jest to centymetrowej długości owad, którego ciało pokrywają czarne pasy na żółtym tle; larwy oraz formy dojrzałe żerują na liściach ziemniaczanych, prowadzą do zupełnego zniszczenia rośliny; bardzo często występuje na skalę masową; do walki ze stonką ziemniaczaną wykorzystuje się środki chemiczne; *komar- jest to owad z rodziny komarowatych; przenosi zarazki różnych chorób; powszechnie spotykanym przedstawicielem jest trzmiel ziemny ( w Polsce znajduje się on pod ochrona); * szerszeń- owad ten należy do rzędu błonkówek; szerszeń jest najpopularniejszym przedstawicielem osowatych w naszym kraju; owady te żyją w zorganizowanych społeczeństwach; gniazda budują przede wszystkim w norach, dziuplach; odżywiają się innymi owadami, owocami; wyrządzają dość duże szkody w sadownictwie; stanowi także zagrożenie dla zdrowia i życia człowieka; szerszenie zwalczane są przede wszystkim poprzez niszczenie gniazd; * mklik mączny- jest to motyl, który pochodzi z Ameryki Północnej; spotkać go można w takich miejscach jak młyny, spiżarnie, piekarnie; żerują przede wszystkich na produktach pochodzenia mącznego; powodują znaczne szkody; Chrabąszcz majowy (Melolontha melolontha) Jaja składane są do gleby. Larwy w pierwszym roku żerują ma martwych częściach roślinnych. Największe szkody (larwy) wyrządzają w 3 roku, w 4 następuje przepoczwarzenie. Dorosłe owady w maju i czerwcu (zwykle o zmierzchu) żerują na krzewach i drzewach. Komarnica błotniarka (Tipula paludosa) Zimują jaja lub larwy w glebie. Rozwój trwa do lipca, w czasie którego uszkadzają korzenie i nasiona. W sierpniu i wrześniu po przepoczwarczeniu wylatują dorosłe owady, składają jaja w wilgotne gleby. 1 pokolenie rocznie. Zwalczanie polega na zaprawianiu chemicznym nasion oraz zabiegach agrotechnicznych osuszających gleby. (każdy z nas nie raz widział komarnice, być może nie zdając sobie z tego sprawy, są to tzw. "wielkie komary" które pojawiają się pod koniec wakacji) Omacnica prosowianka (Ostrinia nubilalis) Zimują gąsienice w resztkach pożniwnych, pozostających na polu. Późną wiosną nastepuje przepoczwarczenie i wylot owadów. Około czerwca samice składają jaja na liściach. Larwy początkowo żerują w kątach liściowych, póniej wgryzają się do pędów i kolb (kukurydza). Porażone rośliny mogą się łamać gdy omacnice wygryzają tunele w łodygach, natomiast osłabione kolby obłamują się i zwisają. Zwalczanie - głęboka orka zimowa. Skrzypionka zbożowa (Lema gallaeciana) Zimują postacie dorosłe na obrzeżach pól. Wiosną żerują na liściach zbóż i traw, na których w maju i czerwcu składają jaja. Larwy żerują 2-3 tygodnie na liściach (zjadając miękisz) po czym przepoczwarczają się w glebie. Żerujące larwy pokryte śą śluzem i przypominują z wyglądu małe ślimaki. 1 pokolenie rocznie. Zwalczanie preparatami chemicznymi. Słodyszek rzepakowiec (Meligethes aeneus) Żeruje na rzepaku oraz innych roślinach z rodziny krzyżowych. Zimuje w stadium chrząszcza (np. na miedzach). Wiosną zaczynają żer na krzewach, przy około 150C przelatuje na rzepak. Samica wgryza się u nasady pąka i znosi jaja (do kilkunastu sztuk), larwy żywią się pyłkiem. Uszkodzone pąki mogą się nie przekształcić w łuszczyny. Ostatnie badania wykazały że jego szkodliwość jest przeceniana. U roślin niechronionych następuje zazwyczaj kompensacja plonu. Próg szkodliwości to 1 osobnik na roślinę. Można skutecznie obniżyć jego liczebność zwalczając chwasty, szczególnie z rodziny krzyżowych. Żeruje na ziemniakach. Zimuje w stadium owada dorosłego w glebie na głębokości około 15cm. . Jest gatunkiem dnia długiego. Samice od maja do lipca składają jaja (max. czerwiec). Larwy (które przechodzą 4 stadia) żerują na roślinach do 30 dni. Przepoczwarzają się w glebie. Czasami występuje drugie pokolenie. Częstym błędem jest zbyt wczesne zwalczanie stonki. Preparaty nie działają na jaja. Stosujemy preparaty gdy pojawiają się pierwsze stadia larwalne L4 (stadium L4 powoduje 75% szkód). Szrotówek kasztanowiaczek (Cameraria ohridella) Pojawił się w Polsce w 1998r. Atakuje wszystkie gatunki kasztanowca (najsilniej kasztanowiec biały). Wewnątrz liści żerują larwy tworząc tzw. miny. Przy korzystnych warunkach pogodowych szkodnik może spowodować szybszą defoljację drzew. Zimują poczwarki w opadłych liściach. W ciągu roku mogą się pojawić nawet 4 pokolenia. Zwalczanie polega głównie na usuwaniu opadłych liści wraz z poczwarkami. Turkuć podjadek (Gryllotalpa gryllotalpa) Żyje około 5 lat. Jaja składane są w podziemnych gniazdach pielęgnowanych przez samicę, która dla zapewnienia lepszych warunków cieplnych, podgryza korzenie roślin rosnących nad i wokół gniazda (rośliny zamierają i gleba jest odsłonięta na promienie słoneczne). Larwy oraz owady dorosłe w czasie żerowania podcinają korzenie roślin powodując obniżenie plonów. Zwalczanie : metody agrotechniczne, zatruta żywność w korytarzach. Mucha domowa - Pospolita mucha domowa jest szkodnikiem występującym na całym świecie. Osiąga zwykle 7-9 (wyjątkowo 10) mm długości i jest szaro czarno ubarwiona. Nie kłuje nie wysysa krwi, ale daje się we znaki swym natręctwem, a poza tym jest niebezpieczna, bo siadając nie tylko na środkach spożywczych, lecz również na padlinie, kale itp. może przenosić wiele chorób (salmonelozy, cholera, dur brzuszny...) wywoływanych przez bakterie wirusy lub pasożyty. Komary - występująca na całym świecie rodzina owadów (nadrodzina Culicoidea) z rzędu muchówek. Znanych jest ponad 40 rodzajów i ok. 3,5 tys. gatunków komarów. Komarowate związane są ze środowiskiem wodnym, ponieważ w cyklu rozwojowym komarów larwy żyją w wodach. Komarowate są bardzo rozpowszechnione, występują od Arktyki po rejony tropikalne. Osobniki dorosłe latają wieczorami w dużych chmarach nad podmokłymi łąkami, w pobliżu jezior, stawów i rzek. Jedne gatunki wybierają zacienione przybrzeża, inne znowu oświetlone, wolne przestrzenie wodne. Karaluch - owad synantropijny (żyjący w siedliskach człowieka). Żyje w kuchniach, magazynach, wyjadając produkty do 3 cm. Ubarwienie czerwone do czarno-brązowego. Dobrze rozwinięta druga para skrzydeł. Skrócone pokrywy samców nie zakrywają odwłoka, u samic krótsze. Długie czułki. Mrówka faraona - gatunek owadów z rzędu błonkoskrzydłych. Mrówki faraona to gatunek kosmopolityczny pochodzący prawdopodobnie z Afryki. W chłodniejszych strefach klimatycznych gniazdują wyłącznie w siedzibach ludzkich (ogrzewane budynki są niezbędne do ich przezimowania). Są zmorą bloków mieszkalnych konkurując z ludźmi o pożywienie, dzięki swoim niewielkim wymiarom są w stanie dostać się praktycznie wszędzie, zarówno jeśli chodzi o poszukiwanie pokarmu jak i zakładanie gniazd. Faraonki są trudne do wytępienia. Przyczyną tego jest fakt, że kolonia tych mrówek posiada wiele królowych co pozwala tym mrówkom na szybki rozwój nowej kolonii zaledwie od kilku robotnic i jednej królowej. Molowate - rodzina niewielkich motyli spotykanych na całym świecie. Rodzina liczy ok. 3000 gatunków. Motyle charakteryzujące się wąskimi skrzydłami, owłosioną głową oraz słabo wykształconą ssawką. Niektóre z nich to szkodniki, np. mól kożusznik (Tinea pellionella), mól odzieżowy (Tinea biseliella) i inne, których gąsienice żywią się futrem i wełną oraz mól ziarniak (Tinea granella), którego gąsienica żywi się ziarnem zbóż. Pędrak Sprężyk blocked odpowiedział(a) o 19:09 Szkodniki korzeni Owady żerujące na korzeniach drzew są owadami glebowymi. Żyjąc w glebie, mają dostęp do korzeni, przy czym same są niewidoczne dla leśników. Przeważnie to formy larwalne żerują na korzeniach, formy dorosłe natomiast na liściach i składają jaja w glebie. Szkodniki korzeniowe mogą zniszczyć duże powierzchnie lasów, a szczególnie młodników i szkółek leśnych. Za przykład może posłużyć chrabąszcz kasztanowiec lub chrabąszcz majowy. Chrabąszcz kasztanowiec to masywny chrząszcz, o długości 20-25mm. Dorosłe owady wychodzą z gleby od końca kwietnia do połowy czerwca - najpierw z obszarów odkrytych i pogorzelisk, następnie z miejsc zacienionych. Największe nasilenie ma miejsce w połowie maja. Chrabąszcz majowy wydostaje się z gleby około dwóch tygodni później. Po opuszczeniu gleby chrabąszcze odbywają loty godowe i żerują na liściach drzew. Chrabąszcz majowy najchętniej zjada liście dębu oraz wielu innych leśnych drzew liściastych, nie gardzi też igłami modrzewiowymi. Często chrabąszcze żerują tak intensywnie, że w ciągu jednej nocy niszczą wszystkie liście na drzewach. Szkodniki młodników i upraw leśnych Uprawy leśne i młodniki są szczególnie wrażliwe na pojawy szkodników. W przypadku masowego pojawu zwykle zostają całkowicie zniszczone lub przerzedzone w takim stopniu, że uzupełnienie braków jest bardzo kosztowne. Zniszczenia powodują głównie owady glebowe, żerujące na korzeniach, a także owady żywiące się zewnętrzną korą i łykiem, żerujące na pączkach i młodych pędach oraz na liściach i igłach. Powoduje to zahamowanie wzrostu młodych drzewek, deformację pędów, rozwój form karłowatych i ogólne osłabienie żywotności roślin, a często zamieranie wskutek znacznych uszkodzeń. Szczeliniak sosnowiec to - jak wskazuje nazwa gatunkowa - owad żerujący na młodych sosnach. Chrząszcz ten ma długość 8-15mm i jako postać dorosła pojawia się na przełomie kwietnia i maja. Żeruje na korze strzałki (pędu głównego siewki) oraz na pędach bocznych. Korę zgryza często płatami, aż do warstwy bielu. W tych uszkodzonych miejscach wytwarza się żywica, z czasem bielejąca. Często wskutek głębokich uszkodzeń strzałka drzewka zostaje całkowicie przegryziona i roślina zamiera. Zakorki to niewielkie chrząszcze (3-4,5mm długości), ogryzające korę młodych świerków. Pojawiają się na przełomie kwietnia i maja. Skutki żerowania zakorków przypominają efekty pojawu szczeliniaka na sośnie, lecz w przypadku zakorków brzegi ran drzewek są ponadgryzane. Szczeliniak natomiast tworzy równe, półokrągłe ranki. Często zdarza się, że zakorki oprócz części nadziemnych, ogryzają też korzenie. Zimowanie ma miejsce w pobliże miejsc żerowania, pod korą lub w glebie. Hurmak olchowiec to owad, wyrządzający szkody w młodnikach liściastych. Jest to niewielki chrząszcz (5-6mm długości), który składa jaja na początku maja. Jaja umieszczane są grupami na spodniej stronie liści. Po tygodniu z jaj wylęgają się larwy, które szkieletyzują liście oraz ogryzają je po bokach. Na młodych drzewkach niszczą praktycznie wszystkie liście, co może nawet prowadzić do usychania całych gałązek. Co ciekawe, owad ten nie wyrządza szkody starszym drzewom. Krytoryjek olchowiec to chrząszcz z rodziny ryjkowców. Żeruje na młodych olchach, szczególnie chętnie na odrostach, na topolach oraz na wierzbie koszykarskiej. Gromadne żerowanie larw powoduje usychanie drzewek, przez co często są one łamane przez wiatr. W pędach wierzbowych wskutek żerowania krętoryjka powstają miotlaste rozgałęzienia, co dyskwalifikuje je jako materiał na koszyki. Szkodniki pierwotne drzew iglastych Szkodniki pierwotne to owady, które atakują drzewa silne i zdrowe. Ponieważ większość lasów w Polsce stanowią lasy iglaste, to szkodniki drzew iglastych mają ogromne znaczenie i powodują straty na szeroką skalę. Szkody przeważnie wyrządzane są przez larwy, które intensywnie żerują przed przeobrażeniem. Jednym z najważniejszych szkodników borów jest strzygonia choinówka (Panolis flammea). Ten motyl z rodziny sówkowatych (Noctuidae) pojawił się masowo na północy Polski w latach 1922-24 i wyrządził ogromne zniszczenia na obszarze Puszczy Augustowskiej, Nadnoteckiej, Kurpiowskiej, w Borach Tucholskich i w Wielkopolsce. 100 tysięcy hektarów lasów należało wyciąć, ponieważ nie były zdolne do zregenerowania igliwia. Kolejny pojaw strzygoni choinówki nastąpił w latach 1932-33. Uszkodzone zostało wówczas 58 tysięcy hektarów lasów. Innym, równie ważnym szkodnikiem sosny jest barczatka sosnówka (Dendrolimus pini) - motyl z rodziny barczatkowatych (Lasiocampidae). Gąsienice barczatki żerują na różnych gatunkach sosny, lecz przeważnie jest to sosna pospolita i sosna Banksa. Najdogodniejszym środowiskiem są dla niej jednolite, suche bory sosnowe w średniej klasie wiekowej. Kolejnym motylem żerującym na sosnach jest korowódka sosnówka (Thaumatopoea pinivora) z rodziny korowódkowatych (Thaumatopoeidae). Występuje najczęściej w borach nadmorskich, rosnących na wydmach. Żerowanie odbywa się w nocy, a w ciągu dnia gąsienice przebywają w skupiskach w rozwidleniach pędów. Nazwa tego gatunku wzięła się stąd, że zarówno na żer, jak i wracając z niego, gąsienice poruszają się w "korowodzie" - jedna za drugą, przy czym każda następna dotyka głową odwłoka poprzedniczki. W takim samym szyku przechodzą z jednego drzewa na kolejne, kiedy już zniszczą całe igliwie. Inne owadzie szkodniki sosny, które należy wymienić to: brudnica mniszka (Lymantria monacha), zawisak borowiec (Hyloicus pinastri), poproch cetyniak (Bupalus piniarus), osnuja gwiaździsta (Acantholyda nemoralis), osnuja czerwonogłowa (Acantholyda erythrocephala) i borecznik sosnowiec (Diprion pini). Po II wojnie światowej gradacje tych szkodników najczęściej następowały na Śląsku oraz na zachodzi i północy Polski. W latach 1948-78 chemiczne zwalczanie różnych szkodników pierwotnych sosny przeprowadzano na łącznej powierzchni powyżej 700 tysięcy hektarów. Jeśli chodzi o pozostałe gatunki rosnących w Polsce drzew iglastych, czyli świerk, modrzew i jodłę, to największe znaczenie ma brunatnica mniszka. W latach 1945-52 gradacja tego szkodnika spowodowała zniszczenie dużej powierzchni lasów świerkowych i sosnowo-świerkowych. Osłabione drzewa były później masowo atakowane przez szkodniki wtórne, co doprowadziło do ich zamierania - mimo prowadzenia akcji zwalczania brunatnicy. W górach i na terenie południowej Polski występuje osnujka świerkowa (Cephalcia abietis). Preferuje ona drzewostany świerkowe w III i IV klasie wiekowej. Drzewa jednak łatwo regenerują po jej pojawię, ponieważ larwy nie zjadają pączków, a jedynie same igły. Jednak częste pojawy osnujki mogą znacznie osłabiać drzewa i sprzyjać atakowaniu och przez szkodniki wtórne. W Górach Świętokrzyskich, gdzie zachowały się drzewostany jodłowe, znaczącym szkodnikiem jest wyłogówka jedlineczka. Atakuje on starsze wiekowo drzewostany, hamując ich wzrost. Korony drzewa stają się płaskie, maleje też przyrost na grubość. Osłabienie drzew sprzyja pojawom szkodników wtórnych, które dopełniają zniszczenia. Jeśli chodzi o szkodniki modrzewia, to na uwagę zasługuje krobik modrzewiowiec (Coleophora laricella). Preferuje on drzewa rosnące wzdłuż leśnych dróg. Objawem żerowania krobika jest brunatne zabarwienie koron modrzewi. Szkodniki pierwotne drzew liściastych Owady żerujące na drzewach liściastych nie powodują tak wielkich strat, jak szkodniki borów. Drzewa liściaste bowiem mają większe zdolności regeneracyjne i w wielu przypadkach zniszczenia listowia przez szkodniki, wypuszczają nowe liście jeszcze w tym samym roku. Brudnica nieparka (Lymantria dispar) to motyl z rodziny zwójkowatych (Tortricidae). Jego gąsienice żerują na liściach dębu, szczególnie dębu szypułkowego, gdyż ten rozwija się wcześniej. Jest to pospolity szkodnik zarówno w lasach, jak i parkach oraz alejach, gdzie rosną pojedyncze drzewa. Piędzik przedzimek (Operophthera brumata) to motyl z innej rodziny, miernikowcowatych (Geometridae). Jest to gatunek polifagiczny - oznacza to, że nie preferuje żadnego konkretnego gatunku drzewa, ale żeruje na wielu gatunkach. Można go więc spotkać na dębach, brzozach i grabach oraz wierzbach i topolach, a także w sadach na drzewach owocowych. Kuprówka rudnica (Euproctis chrysorrhoea) z rodziny brudnicowatych (Lymantriidae) to szkodnik sadów. Chętnie zasiedla też dzikie grusze, głogi oraz inne drzewa i krzewy śródpolne, przydrożne, leśne oraz parkowe. Spotkać ją można np. na dębach i grabach. Żerowanie gąsienic krupówki osłabia drzewa i często hamuje owocowanie. Rynnica topolówka (Chrysomela populi) jest chrząszczem z rodziny stonkowatych (Chrysomelidae). Jest to szkodnik plantacji i młodników topolowych, wierzbowych oraz osikowych. Podobne upodobania mają też rzemlik osinowiec (Saperda populnea), rzemlik topolowiec (Saperda carcharias), białka wierzbówka (Leucoma salicis) oraz przeziernik osowiec (Aegeria apiformis). Szkodniki wtórne Szkodniki wtórne zasiedlają drzewostany już osłabione w wyniku działania czynników abiotycznych bądź biotycznych. Najczęstszą przyczyną osłabiającą drzewa są zanieczyszczenia przemysłowe powietrza. Niekorzystne są także zaburzenia stosunków wodnych, w szczególności obniżenia poziomu wód - w takich przypadkach przeważnie masowo pojawiają się korniki. Biotyczną przyczyną osłabienia drzewostanów są pojawy szkodników pierwotnych. Miejsca ogołocone przez nie z igliwia lub listowia szybko zasiedlają szkodniki wtórne, co w krótkim czasie prowadzi do powstawania silnych przerzedzeń drzewostanu. Konieczne wówczas staje się zakładania zrębów zupełnych, aby nie pozwolić na szersze rozprzestrzenienie się szkodników. Szkodniki wtórne żerują w drewnie i łyku drzewa, powodując jego usychanie. Można je podzielić na dwie grupy, w zależności od tego, kiedy w drzewostanie pojawia się produkowany przez nie posusz. Są to więc szkodniki wiosenne i jesienne. Do wiosennych należą cetyńce, tycz cieśla i smolik drągowinowiec. Jesienne szkodniki to smolik sosnowiec, przypłaszczek granatek i żerdzianka sosnówka. Owadzimi szkodnikami wtórnymi są przeważnie chrząszcze (Coleoptera). Wiele z nich należy do rodziny kornikowatych (Scolytidae). Oto najważniejsze z korników: Cetyniec większy (Tomicus piniperda) - masowo pojawia się w drzewostanach osłabionych przez różne czynniki oraz tam, gdzie nie są należycie przestrzegane zasady hodowli i pielęgnacji lasu. Szczególnie niebezpieczne są jego pojawy w drzewostanach uszkodzonych wcześniej przez strzygonię choinówkę, barczatkę sosnówkę, brudnicę mniszkę lub boreczniki. Zwykle atakuje drzewostany w średnim wieku i starsze, ale może wystąpić też w młodnikach. Cetyniec mniejszy (Tomicus minor) - zasiedla zwykle górne partie pni, o cienkiej korze, oraz grube gałęzie. W przypadkach masowych pojawów występuje też w częściach środkowych i dolnych pnia, razem z cetyńcem większym. Kornik sześciozębny (Ips sexdentatus) - gatunek ten jest największym z korników żerujących na sośnie. Atakuje przeważnie drzewa już ścięte, dlatego jego znaczenie jako szkodnika lasów jest niewielkie. Kornik drukarz (Ips typographus) - pojawy tego kornika mogą być przyczyną ogromnych zniszczeń w przypadku sprzyjających warunków atmosferycznych. Gatunek ten lubi miejsca nasłonecznione - na brzegach lasów, polanach oraz na południowych stokach górskich. Kornik drukarczyk (Ips amitinus) - gatunek bardzo podobny do kornika drukarza. Odróżnia go od poprzednika jedynie błyszczące ścięcie na pokrywach skrzydłowych. Drukarczyk zasiedla wysokie partie pni, gdzie kora jest cienka, oraz grubsze gałęzie. Rytownik pospolity (Pityogenes chalcographus) - atakuje drzewa w górnych partiach pni oraz grube gałęzie. W młodych drzewostanach może jednak zasiedlać pień na całej jego długości. Jodłowiec krzywozębny (Pityokteines curvidens) - ten gatunek żeruje w dolnych częściach pni, o grubej korze. W okresach masowego pojawu zasiedla też wyższe partie oraz gałęzie. Znaczenie jodłowca jest bardzo duże, szczególnie w drzewostanach już przerzedzonych i osłabionych przez przymrozki lub żerowanie szkodników pierwotnych, np. zwójek. Kolejna rodzina chrząszczy, w której znajdujemy szkodniki wtórne to ryjkowcowate (Curculionidae). Należą tu smolik drągowinowiec, smolik harcyński oraz smolik jodłowiec. Smolik drągowinowiec (Pissodes piniphilus) - gatunek ten należy do najważniejszych szkodników żerujących na sośnie. Atakuje przeważnie drzewostany 30-40-letnie, ale jeśli są znacznie osłabione (np. wskutek zanieczyszczeń przemysłowych, pożarów lub pojawów korzeniowca wieloletniego), zasiedla też starsze drzewa. W miejscach jego żerowania wdaje się dodatkowo infekcja grzybowa, co zwiększa rozmiary szkód. Smolik harcyński (Pissodes harcyniae) - występuje przeważnie w górach oraz na terenach zanieczyszczonych przemysłowo. Powoduje tam zamieranie osłabionych drzew. Smolik jodłowiec (Pissodes piceae) - ten gatunek atakuje drzewostany jodłowe w średnich i starszych klasach wiekowych. Zasiedla zwykle środkowe i dolne części pni. Oprócz rodziny ryjkowcowatych, szkodniki wtórne występują też w rodzinie kózkowatych (Cerambycidae). Przykładami mogą być tycz cieśla i czterooczek świerkowiec. Tycz cieśla (Acanthocinus aedilis) - zasiedla zarówno rosnące drzewa, bardzo silnie osłabione, oraz ścięte, niekorowane pnie sosny i świerka, a także pniaki i wywroty. Żerując w pniach ściętych, uszkadza drewno, przez co jest też szkodnikiem technicznym. Czterooczek świerkowiec (Poligraphus poligraphus) - zasiedla głównie drzewa młode i w średnim wieku. Masowo pojawia się w drzewostanach osłabionych suszą lub działalnością grzybów pasożytniczych: opieńki miodowej i korzeniowca wieloletniego. Przypłaszczek granatek (Phaenops cyanea) to chrząszcz z rodziny bogatkowatych (Buprestidae). Atakuje zwykle drzewostanu w średnim wieku oraz starsze, choć jego żerowiska można znaleźć również w drzewach młodych. Chętnie opanowuje stanowiska nasłonecznione - na obrzeżach lasów i polanach, unika natomiast lasów gęstych, zacienionych, z bogatym podszytem. Szkodniki wtórne drzew liściastych to chrząszcze z rodziny kornikowatych: ogłodek wiązowiec (Scolytus scolytus) oraz jesionowiec pstry (Leperinus fraxini), żerujące - jak wskazuje nazwa gatunkowa - na wiązach i jesionach. Kika941 odpowiedział(a) o 15:36 Wszy, pchły, komary. muchy kleszcz to nie owad tylko roztocze z rodziny pajęczaków Stonka ziemniaczana - owad zaliczany do rodziny stonkowatych, z podrzędu chrząszczy wielożernych. Wraz z rozbudową linii kolejowej i rozpowszechnianiem się uprawy ziemniaków w Ameryce stonka ziemniaczana przeniosła się na tę roślinę, a w 2. poł. XIX w. odnotowano już jej występowanie na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Ok. 1870 zawleczona została do Europy, gdzie początkowo radykalnie ją zwalczano oblewając naftą i podpalając zaatakowane uprawy ziemniaków. W Polsce po raz pierwszy odnotowano stonkę ziemniaczną na Suwalszczyźnie w 1880 i wówczas zlikwidowano ją całkowicie. Po I wojnie światowej pojawiła się w okolicach Bordeaux we Francji, a po upływie roku opanowała ok. 1/4 terytorium tego kraju. Z końcem lat 30. XX w. występowała na terytorium Niemiec, a po zakończeniu II wojny światowej od 1945 rozprzestrzeniła się na obszarze Polski i dalej na wschód. Larwy żerują na liściach ziemniaka, ogałacając nieraz całkowicie rośliny. Przepoczwarczenie następuje w glebie. W ciągu roku mogą się rozwinąć 2-3 pokolenia. Stonkę ziemniaczaną zwalcza się przez zbieranie larw oraz chemicznie. Jednym z jej naturalnych wrogów jest bażant łowny zjadający larwy stonki ziemniaczanej. Jest najgroźniejszym szkodnikiem agreściak -, owad zaliczany do rodziny miernikowcowatych, z rzędu motyli, występujący w strefie umiarkowanego klimatu Europy i Azji. Samice plamca agreściaka składają jaja na spodzie liści krzewów i drzew owocowych, głównie porzeczek i agrestu. Gąsienice, po przezimowaniu pod warstwą zeschłych liści, żerują objadając pąki i liście. Podczas masowych pojawów wyrządzają znaczne szkody w plantacjach sadowniczych. Mrówka faraona – wszystkożerna. Plaga domostw w Europie Środkowej, gniazda zakładają w warstwach izolacyjnych centralnego ogrzewania osiedli. W razie ograniczenia ilościowego populacji mrówek faraona w danym pomieszczeniu przez tzw. pułapki, polegające na niszczeniu stad mrówek skupiających się na pożywieniu, mrówki faraona reagują natychmiast budową nowych gniazd i zwiększeniem ilościowym populacji. Wytępienie mrówek faraona wymaga specjalnych zabiegów dostosowanych do danych warunków i uwzględniających ich możliwości jabłoniowy - motyl z rodziny namiotnikowatych, szkodnik sadów jabłoniowych Europy i Azji. Gąsienice tworzą oprzędy wokół liści, wewnątrz pojedynczego oprzędu znajduje się kilka do kilkudziesięciu gąsienic. Żerujące gąsienice namiotnika jabłoniowego uszkadzają zarówno liście, jak i pączki mączny - motyl zaliczany do rodziny omacnicowatych , szkodnik magazynów zbożowych i spożywczych. Osiąga 2,5 cm rozpiętości skrzydeł. Skrzydła białawe z ciemnym deseniem, tylna para skrzydeł szarawa. Gąsienice mklika mącznego, białe, pokryte krótkimi włoskami, żerują na produktach złotnica - motyl zaliczany do rodziny brudnicowatych Gąsienice tego gatunku są czarne, z białymi i czerwonymi, podłużnymi paskami, całe ciało jest mocno owłosione. Samice składają jaja na spodniej stronie liści w złożach po 200-300 sztuk. Po około miesiącu z jaj wylęgają się gąsienice, które w odróżnieniu od gąsienic kuprówki rudnicy żerują pojedyńczo i zimują w oddzielnych oprzędach umieszczonych w szparach kory, pod porostami, w ściółce, a czasami budują gniazda zimowe z liści. Kuprówka złotnica, podobnie jak i kuprówka rudnica należą do groźnych szkodników ziemniaczana - owad zaliczany do rodziny stonkowatych, z podrzędu chrząszczy wielożernych. Wraz z rozbudową linii kolejowej i rozpowszechnianiem się uprawy ziemniaków w Ameryce stonka ziemniaczana przeniosła się na tę roślinę, a w 2. poł. XIX w. odnotowano już jej występowanie na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Ok. 1870 zawleczona została do Europy, gdzie początkowo radykalnie ją zwalczano oblewając naftą i podpalając zaatakowane uprawy ziemniaków. W Polsce po raz pierwszy odnotowano stonkę ziemniaczną na Suwalszczyźnie w 1880 i wówczas zlikwidowano ją całkowicie. Po I wojnie światowej pojawiła się w okolicach Bordeaux we Francji, a po upływie roku opanowała ok. 1/4 terytorium tego kraju. Z końcem lat 30. XX w. występowała na terytorium Niemiec, a po zakończeniu II wojny światowej od 1945 rozprzestrzeniła się na obszarze Polski i dalej na wschód. Larwy żerują na liściach ziemniaka, ogałacając nieraz całkowicie rośliny. Przepoczwarczenie następuje w glebie. W ciągu roku mogą się rozwinąć 2-3 pokolenia. Stonkę ziemniaczaną zwalcza się przez zbieranie larw oraz chemicznie. Jednym z jej naturalnych wrogów jest bażant łowny zjadający larwy stonki ziemniaczanej. Jest najgroźniejszym szkodnikiem agreściak -, owad zaliczany do rodziny miernikowcowatych, z rzędu motyli, występujący w strefie umiarkowanego klimatu Europy i Azji. Samice plamca agreściaka składają jaja na spodzie liści krzewów i drzew owocowych, głównie porzeczek i agrestu. Gąsienice, po przezimowaniu pod warstwą zeschłych liści, żerują objadając pąki i liście. Podczas masowych pojawów wyrządzają znaczne szkody w plantacjach sosnowiec - owad zaliczany do rodziny ryjkowcowatych, podrzędu chrząszczy wielożernych (Polyphaga), występujący w Europie i wschodniej Azji. Samice szeliniaka sosnowieckiego składają jaja na korzeniach pniaków świerków i sosen, larwy wylęgają się po upływie 2-3 tygodni, żywią się łykiem korzeni wygryzając podłużne chodniki pod korą. Dorosłe owady żerują wiosną na sadzonkach zjadając korę oraz łyko sosny, świerka, modrzewia, jodły i daglezji, latem mogą uszkadzać gałęzie drzew sosnowych. Żery szeliniaka sosnowieckiego w uprawach mogą powodować znaczne nadrzewka - owad z rodziny barczatkowatych, zaliczanej do rzędu motyli, zamieszkujący Eurazję i Afrykę Północną. Jaja złożone przez samice ułożone są wokół gałązek na kształt pierścienia. Wykluwające się z nich następnego roku gąsienice, barwy popielatoniebieskiej w podłużne biało-czerwone pręgi, tworzą oprzędy, wewnątrz których przebywają. Żerują na młodych liściach drzew, a podczas masowych pojawów doprowadzają do znacznych strat w sadach owocowych oraz wśród innych trześniówka, owad z rodziny nasionnicowatych zaliczanej do rzędu muchówek, szkodnik sadów wiśniowych i czereśniowych Europy. Samice składają jaja na dojrzewających owocach, wylęgające się białe larwy żerują w miąższu. Nasiennica trześniówka jest jednym z najbardziej znanych przedstawicieli nasionnic, pospolicie występującym w Polsce. Podczas masowych pojawów larwy tego owada opanowują wszystkie dojrzałe - jagodziak, owad zaliczany do rzędu pluskwiaków różnoskrzydłych, powszechnie spotykany na obszarze Europy Środkowej. Osiąga do 14 mm długości ciała, ma ubarwienie brunatnożółte. Odżywia się sokami roślin, atakuje również owady innych gatunków. Podrażniony wydziela odrażający - żyją w gromadach, zakładając gniazda przeważnie kulistego kształtu Osy są wszystkożerne, bywają szkodnikami owoców, atakują również inne owady. Są roznosicielami niektórych chorób zakaźnych. Do przedstawicieli rodzaju należą osa pospolita i – owad. Larwy karmione są przez królową owadami. Szerszenie żywią się sokiem drzew i owoców, czyniąc szkody. Atakują pszczoły, którymi karmią larwy. Wytwarzają silny jad, który może być niebezpieczny dla człowieka. Szerszenie zwalcza się przez niszczenie - rozpowszechniony w krajach klimatu tropikalnego i subtropikalnego, także w klimacie umiarkowanym. jego ukłucie powoduje obrzęk i swędzenie. Komary są roznosicielami groźnych chorób wśród ludzi, koni i domowa - jest roznosicielem licznych zarazków często występująca w Polsce, odżywiająca się krwią, przenosząca zarazki z chorych zwierząt na zwierzęta zdrowe i na ludzi. jaja składa w rozkładających się szczątkach oraz fermentującym nawozie. TheRuta odpowiedział(a) o 16:39 Szkodniki - nazwą tą określa się organizmy, których życiowa działalność przynosi straty dla gospodarki się, że straty spowodowane przez szkodniki w uprawianych roślinach sięgają około 10-15% wartości całego plonu w światowej szkodników należą zwierzęta uszkadzające rośliny uprawne oraz zbiory tych roślin przechowywane w magazynach, spichrzach, zakładach przetwórczych, uszkadzające drzewa, krzewy leśne i parkowe, materiały drewnopochodne, materiały tekstylne, książki i całe księgozbiory, produkty spożywcze itd. Do szkodników należą niektóre gatunki nicieni, ślimaków, wijów, roztoczy oraz owadów (grupa najliczniejsza) a z kręgowców głównie oprócz oczywistych szkód jakie wywołują, to znaczy oprócz uszkadzania i zniekształcania różnorodnych części roślin i w efekcie znacznego często obniżenia plonu (nierzadko powodują zamieranie roślin), przenoszą czasem również czynniki chorobotwórcze - szkodliwe wirusy, bakterie lub masowe pojawianie się szkodników, odpowiedzialna jest w dużym stopniu uprawa jednego gatunku rośliny na dużej powierzchni (monokultura) a także intensyfikacja rolnictwa. xd TheRuta odpowiedział(a) o 16:42 Turkuć podjadek, turkuć pospolity -gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny turkuciowatych , jeden z największych owadów w Polsce. Dobrze przystosowany do życia w ziemi, gdzie spędza większość czasu. Larwy identyczne jak imago, ale początkowo bezskrzydłe, a później z krótszymi skrzydłami. Samica opiekuje się jajami, a początkowo młodymi. Owad wszystkożerny, dożywający dwóch do czterech samica, po intensywnym żerowaniu i stosunkach w maju i czerwcu, w podziemnych gniazdach składa do 300 jaj, którymi się następnie opiekuje. Dla zapewnienia ciepła podgryza korzenie roślin rosnących nad gniazdem, aby uschły i odsłoniły drogę promieniom słonecznym. Larwy wylęgają się po około 3 tygodniach. Początkowo żerują gromadnie tylko pod ziemią, pod opieką samicy. W ciągu roku samica wydaje jedno pokolenie. Dojrzałość płciową osiągają po 2 terenie Polski imagines pojawiają się od maja do październikaGatunek wszystkożerny, zjada korzenie roślin (stąd nazwa), ale również bezkręgowce, głównie larwy innych owadów. Nie gardzą dżdżownicami. Większość życia spędza pod ziemią, kopie rozgałęziające się i krzyżujące ze sobą wąskie korytarze, w których nie może się odwrócić – porusza się do przodu lub do jako gatunek pospolity, był uważany za szkodnika, ponieważ może wyrządzać szkody w ogrodach, inspektach, uprawach roślin okopowych i szkółkach. Jego liczebność spadła prawdopodobnie na skutek zatrucia gleb. Obecnie nie ma większego znaczenia w uprawach. TheRuta odpowiedział(a) o 16:43 Turkuć podjadek, turkuć pospolity -gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny turkuciowatych , jeden z największych owadów w Polsce. Dobrze przystosowany do życia w ziemi, gdzie spędza większość czasu. Larwy identyczne jak imago, ale początkowo bezskrzydłe, a później z krótszymi skrzydłami. Samica opiekuje się jajami, a początkowo młodymi. Owad wszystkożerny, dożywający dwóch do czterech samica, po intensywnym żerowaniu i stosunkach w maju i czerwcu, w podziemnych gniazdach składa do 300 jaj, którymi się następnie opiekuje. Dla zapewnienia ciepła podgryza korzenie roślin rosnących nad gniazdem, aby uschły i odsłoniły drogę promieniom słonecznym. Larwy wylęgają się po około 3 tygodniach. Początkowo żerują gromadnie tylko pod ziemią, pod opieką samicy. W ciągu roku samica wydaje jedno pokolenie. Dojrzałość płciową osiągają po 2 terenie Polski imagines pojawiają się od maja do październikaGatunek wszystkożerny, zjada korzenie roślin (stąd nazwa), ale również bezkręgowce, głównie larwy innych owadów. Nie gardzą dżdżownicami. Większość życia spędza pod ziemią, kopie rozgałęziające się i krzyżujące ze sobą wąskie korytarze, w których nie może się odwrócić – porusza się do przodu lub do jako gatunek pospolity, był uważany za szkodnika, ponieważ może wyrządzać szkody w ogrodach, inspektach, uprawach roślin okopowych i szkółkach. Jego liczebność spadła prawdopodobnie na skutek zatrucia gleb. Obecnie nie ma większego znaczenia w uprawach. Uważasz, że ktoś się myli? lub Wb3nE.